Everything is an illusion
Doldurmadigin muddetce icini, senden baska doldurmayan olmamasi da pek ala namumkunken icini, ici bos kalir. O halde doldurmak ve doldurmamak ayriminda hersey bir yanilsamadan ibarettir. Doldurdugunda doldurmadiginin, doldurmadiginda doldurabilirliginin gorulebilir, ayirt edilebilir, farkedilebilir bir yani yoktur. Mana, sende biter sende baslar. O halde tek mana aslinda variyla yoguyla sen'sindir. Pek tabi ki yanilsamanin birebir kendisi sensindir. Sen sadece bir yanilsamasin, kah digerlerine göre, kah kendine göre. Tamam da o zaman gerçek ne? Gercek aslinda bir yanilsamadir. Gercek yoktur, koca bir yalandir...
Gerçek henüz varolmadi!
ah, nerde benim altından avaze sesim!
yankısı bir duvara gömülmüş testide kaldı
avaze sesim!
Canım acıyorsa gerçektir, canım eğleniyorsa zaman tüketmektir.
ReplyDeleteMungan'ın bunu çözmesi uzak ihtimal, burada bizi "gerçekten" gerçek bir yaşam sarmalıyor, oysa düşsel bir uğraşı yanılsamanın -elbet gerekli ve güzel bir yanılsama- ta kendisidir.