Silsile

Tüm bu dönüşümlerin altında kalacaksınız...

Casey Neistat's Wildly Functional Studio

Slow TV

Loneliness

Beraber boka batıp, tüm girift ilişkilerinde boğulan, kusan, çıldıran, her geçen gün daha da fazla deliren bu insanların en kıymetli şeylerinin yalnızlıkları olduğunu anlamaları çok zaman alacak, belki de çok geç olacak. Kim siker.

Öyle berbat bir toplum ki biraraya gelen iki kişi bile hemen komün, kıta, klik kuruyor. Hemen bir cephe açmaya, siper kazmaya, muhtelif anlarda ateş etmeye başlıyor. Yanılgıların en büyüğü değil midir insan tanımak, kişi bilmek. İnsanla uğraşmak en büyük eziyettir oysa. Ne beyhude çaba, ne abuk bir istek.

O başka dönemleri, o başka alışkanlıkları, kitaplarda yazanları geride bıraktık. Hiç savaşmamış ve hayatta kalma mücadelesi bilmemişler olarak bunca zaman idmansız kalmak, ah en büyük gaflet.

Bildiğimiz, bilmeye çalıştıklarımızın hiçbiri bir halta yaramayacak. Bize başka türlü bilgiler, başka türlü araçlar, çok başka deneyimler gerekiyor. Bunlara da gecikirsek.

Gecikmeyelim. Gecikmeyelim.

Nike Gyakusou + Air Zoom Pegasus 31

Seductive... 

Stone Island / Supreme AW'014 / Raso Gommato Cover Nero Jacket

Suriyeli

Gece yarısına doğru azacak bir sahneye varmadan, ondan epey önce azmış midemi yatıştırmak için elimdeki soğuk suyu cebime gömerek bir çorbacıya oturdum. Önümdeki masada -sonradan söyledikleri ile anlaşılacak ki- Suriyeli bir kadın, onun bir arap dostu bir başka kadın, yanlarında bir Türk kadın ve erkek var. Bu dörtlünün bir yerlerden artan delişmen iş hacmi, para pul deryası üzerine döndürdükleri muhabbeti hiç bir yerinden yakalayamadım. Pul biberdeyim, kekikteyim, kaşığın şeklinde, bardağın kirindeyim. Ama meraktan da gebermekteyim her zamanki gibi, yine. Belki tekstil, illa birşeyler, bir satış var. En işe yarar bilgiyi masadaki tek erkeğin dönüp kadın arkadaşına söylemesinde buldum (Suriyeli kadını kastederek): "O buraya gelip kısa sürede iş hayatına atılıp kendini kurtarmış, şu anda çok da iyi kazanıyor. Onu anlatıyor..." dilinden anlıyor yani. Ben anlamıyorum.

Masaya bir ufak kız yanaştı, elinden tutan ondan ufak, ayakları gecenin ayazında çıplak kir pas içinde erkek kardeşi, çocuğun feriştahı gitmiş, açlık değil ama hastalıktan ölecek gibi.. Suratlarında hal takat yok. Masaya ellerini uzattılar, para değil, masadaki ekmekleri istediler. İlk atlayan ve "Nooo" diyen masadaki Suriyeli kadın oldu.

Nasıl güzel sahne değil mi?