Wednesday, October 16, 2024

Kozahan'da

Bursa'da 1 saatim var. Koşturarak Kozahan'a ordan Kapalıçarşı'yı seri şekilde turlamam gerekiyor. Ne aradığımı bilmiyorum. Bıçak, belki peştemal. Ama tam da emin değilim, beni şaşırtacak bir şeyler çıksın istiyorum karşıma. İki peştemalla dönüyorum, araç kaçmış. Bir sokakta oturup kurtarılmayı beklerken genç bir çift geçiyor önümden, geri geliyorlar. Bir börekçinin dışardan alçak tabureli yerinde çay içiyorum, sıcak, iyi demlenmiş fena olmayan bir çay. Kadın esnaf servis ediyor. Gençler gelip oturacak gibi oluyorlar, olmuyor. Kız söyleniyor, gidiyor. Çocuk da peşinden. Duruyorlar, kız yine söyleniyor. Çocuk anlamaya çalışıyor, suratı düşüyor. Sokağın köşesinden dönerek kayboluyorlar. Çok geçmiyor, geri geliyorlar. Yine börekçiye oturacak gibi oluyorlar. Oğlan börek yemek istedi ama kız muhalefet ediyor gibi bir hal var. Bilemiyorum, başka bir konu da olabilir. Kız aman vermiyor, yine diretiyor, oturamıyorlar. Geri gidiyorlar. Birkaç dakika sonra yine sokağın başında görünüp, bu sefer karşındaki tatlı şeyler satan dükkana yöneliyorlar. Tatlı yiyip, tatlı mı konuşacaklar acaba? Bilemiyorum. Ordan da kayboluyorlar. 


Kararsızlık, tahammul edebildiğim bir şey değil.




Tuesday, September 24, 2024

Acılar

Acılarla olgunlaşmanın da bir başka yolu, alternatifi olmalıydı hayatta.
Kazık, travma, kesik, yaradan başka bir olgunlaştırma aracı yok mu?

Olgunlaşan peynir bu süreçte acı çekiyor mu?