Melodinin hangi zamanda hangi duygularla beyne zerkolduğu da mühim. Aynı melodinin çifte etkisi olabilir mi? Bir up bir down. Oluyor, olur. Köpek gibi ansızın gelip vuracak bir melodi için yaşıyorum. Bulunca kendimden geçiyor, o ana kadar hayatta olduğum için kendimi şanslı sayıyorum.
Sabah 06:00 sularında gün ağarmaya doğru motorda giderken orman yolunda, kulaklıktan sızan usul usul....
"Burada ne zaman kaza yapılır acaba"nın bir zamanı var. Her şeyin bir zamanı var. Dönemeçli yollardan, aradan sokak çıkan akan yollardan, oralardan kafa çıkaran araçlardan hazzetmiyorum. Yol akmalı, dümdüz akmalı. Viraj bile bazen dertli. Postaneye yetişmek son zamanların harikulade uğraşı. Bir iş son dakikaye bırakmak, kendime yarattığım suni adrenalin. Ekstrem spor gibi. Paket yetiştirmecilik. Postaneye koştururken bir Postane aracının gelip çakması ancak bana kısmet olabilir. Tam bu nasıl bir saçmalık diye kör topal giderken ve kendi kendime gülümserken, çarşıya döneceğim yerde yaşlı bir beyin arkadan gelip stop lambamı kırması ve hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam etmesi, çevredekilerin gitsene arkasından durdur aracı demeleri ve benim olduğum yerde kalıp hiçbir şey yapmamam. Postanenin kapanış vaktini elbette kaçırmam ama artık selamlaşmadan doğan kredibilite ile saati geçse de içeri alınmam ve değerli evrağı postlayabilmem. Postaneden çıkıp kaza mahaline gidip lambamın kırıklarını aramam. Belki parçaları bulur lambayı yamarım diye hesap etmem. Bu esnada bir 3D printerim olsa oraya dolgu olacak kadar parça basabilir miydim diye düşünmem. Gerisin geri eve, işin başına dönmem.
Herkes birbirine çektirir. Ama eksik, ama fazla. Farkında olmaz, ama çektirir. Hayat eksik kalan hesabın başka şekillerde tamamlanma hali gibidir. Hesap dürülüyordur da sen farkında bile olmuyorsundur. Sen bir başkasından çektiğini, bir başkasına çektiriyorsundur da kabul etmek istemiyorsundur.
2018, Allah çektirmesin.
Posts
