Thursday, August 15, 2019

Cemetery



Her bakımsız mezar bana hayatta hiç yakını kalmadı mı ya da evlatları hayırsız mı diye düşündürür. İkincisi üzer, birincisi için birşeyler yapmak isteği doğar. 
**
Mezarlığın başında büyük ağaç vardı. O ağacın tam bizim mezarın tepesinde olmasını şans sayar, her gittiğimde gölgesinde soluklanabilmeyi nimet kabul ederdim. Daha yılı geçmeden o ağacı kestiler. Görevliyi çevirip "Buradaki ağaca ne oldu" diye sordum. İçim de acıyarak. "Kurumuştur, kurumamışsa kesmezler" dedi. Kafamı kaldırdığımda mezarlıkta, boylarından dolayı göğe doğru bakış alanımda sadece tepelerinin göründüğü o kadrajı seviyorum. Hiç sevmez, ürperirdim, şimdi mezarlığa gitmeyi seviyorum. Seni çok özledim anne.


 sometimes when i'm alone
i wonder aloud
if you're watching over me
some place far abound
i must reverse my life
i can't live in the past
then set my soul free
belong to me at last

 

1 comments:

Najaz said...

Ne zaman "One Last Goodbye" dinlesem, kelimelerin geliyor aklıma.

"Seni çok özledim anne"