İstisnasız

Ortalama tüm kadinlarin, geride biraktiklari adamlara, lafini etmeyi daha birakmadan Moleskine'lerine notladiklari bir eylem plani vardir.

Sonraki maymunun elini tuttugumda geriye dön ve sunu soyle:

- Ben cok mutluyum. Sen de mutlu ol.

Bu varolus sorunlarini cozememis guzide toplumuzun kanayan yarasidir.
Izdusumu futbolda sudur: Ben senin oynamadigin liglerde oynuyorum. Arada bana gol atabilmenin tadina var. Ve sen de bu gollerle mutlu olmasini bil.
Buyuk takim taraftari, kendi varolus problematigini cozmusse -ki var cozumu-, daha ufak takimlara karsi boylesi bir dürtü gelistirmez, olabildigince.

Insan egosantrik rezilliginden kurtulamadigi icin yeryuzundeki en igrenc varliktir. Futbol bizi insanligimizdan cikartip baska bir yaratiga donusturdugu icin de yeryuzundeki tek tapinaktir. Gunah cikarmamizi, baskalasmamizi saglar.

Velevki su acik ve secik net degil midir; attigimiz goller sadece kendi hanemize yazar. Ne yaparsak yapalim. Attigimiz golun baska tabelalara yazildigi gorulmemistir.
Acz icine dusmeyelim, maglup olmak da güzeldir, cogu zaman.