skip to main |
skip to sidebar
Zaman su gibi akip geciyor. 2008 mi dedi dün telefonda: "Baslangici..."
O karsilikli kahve icilmeyen dostluklarin dostluktan sayilmayacagindan, belli araliklarla "naber nasilsin" denilmeyen, aranılmayan iliskilerin gercek arkadasliklar olmadigina inananlardan. Zor, ama fevkalade güzel insan. Özetle: "Ya neyse", Whatever.
Dozunda, ritminde ve ansizin gelisen telefonlasmalar. İtiraf etmeliyim, bayiliyorum. Kendisi zor itiraf eder, o da sevmese bunca dedikodu, laklak ve elli bin koldan dalga dalga, spekturumu bu kadar genis bir geyik cevrilemez: Büsra E. ergenekon, "alıcaklar abi bizi", Cihangir, Eyüp, Silahtar, Kagithane, yemekcilik, Istanbul'da yeme-icmecilik, o su bu napiyor'culuk, Cipriani, kiskanclik, Lavazza, kamyonla Lavazza, 40bin'e Lavazza, "çocuğum sözümü dinle Chef School'a yazıl sen"cilik, öğütler, tavsiyeler, yollar, yordamlar, Büyükada dedikodulari, skateboard, evde kaykay, bu yaştan sonra skateboard...
Zamanını ve yerini bilen bir "vazgeçilmezcilik".
5 comments:
"zor" derken...? allah allah ne kadar antipatik bir insan yahu bu cizdigin tip...
tam bu iste :)
tisort de yalan oldu bu arada...
yalan olmaz, geç olur ama olur.
tisort belli zor geldi, olmadi, tava gonder sen bana. :)) uzerine a.a. basabilirsin istiyorsan, hani belki ozel dokum yaparlar....
Post a Comment