4 Ekmekli Adam

Ayin son Cuma'sinin rutin futbol sohbetleri icin Odakule onundeyim. Geciktim, cocuklar mac izlemeye bir yere gecmisler. Bir kahve alip biraz dikildim, turladim, sonra kenara bir yere yaslandim. Etraftaki wi-fi hotspot'lari taradim. Beyoglu Belediyesi'ninki free imis. Kullanmak istedim. Logluyoruz sizi, bize bilgilerinizi verin ekrani cikti. "Pışşık" dedim. Elinde bir posette 4 ekmegi bir adam yaklasti. Yanimdaki demirlere torbayi asip "Selam efendim" dedi. Selamlar dedim.

- Hava soguk
- Eet, ama guzel hos bir soguk, los bir soguk

Cebinden sigara pakedini cikartmaya calisirken "Hastalikli tutkularinizi birakin, salin, serbest kalsinlar " dedi. Ben oyle anladim. Sigaraya olan bagimliligini icerek, rahat rahat tüttürerek salmaktan bahseden ve dahasi daha ilk dakikada patlattigi aforizmadan "adamimi buldum" dedim.

"Ne guzel soyledin" dedim "Tutku hastalik haline gelmisse, salip birakmak lazim.. akisina.. su yolunu bulmuyor mu zaten". Tutuklular dedi ne istiyorlar, biraksinlar onlari da ama utopya pesindeler, sosyalizme inanmiyorum dedi. Bir saniye ben yanlis anladim dedim.

Galatasaray'dan geliyordu. Meydanda hasta tutuklu yakinlarinin tutuklularin serbest birakilmasina dair eyleminden bahsediyor. "Hastalikli tutkular" anladim ben cok pardon dedim, ama o da guzeldi. "Bunlar da bir tür tutkulu iste. Ona inanmislar.. Ama ah be abi devrim mi kaldi devrimci mi kaldi. Sosyalizm mi kaldi" dedi. Zaman bu kalmaz, degisir, donusur. Uzerine boza kivamina gelen beynime ardi ardina bir komunizm bitti gitti tiradi. "Cok propagandif konusuyorsun" dedim. Ben inanmiyorum bu kadar buyuk yiginlarda sosyalizm yasanabilecegini, Rusya yapamadi iste. Kabile gibi, birbirini taniyan birbirine benzeyen daha ufak olcekli yerlerde belki bu sistemde yasanir ama burada yasanmaz. "Boyle kaypakligin karakteristik ozellige donustugu bir toplumda bu kadar dirayet gerektiren rejimler tabi tutmaz. Cografyanin mayasinda yok.. Sürülük var; yoneten ve yonetilmeye dunden razi olanlar"

Ne is yapiyorsun dedi, "Internetlerle ugrasiyorum" dedim. Sen diye sorunca: "Cok dusundum tasindim, herseye girdim ciktim, karar verdim, hicbirsey yapmamaya.. hicbirsey yapmiyorum" dedi. Belki de en guzelini sen yapiyorsun dedim. Saclari da kestirdim ama sapkayi cikaramiyorum dedi. Niye neyden cekiniyorsun ki dedim, bilmiyorum uzayincaya kadar takiyorum. Cikar, cok da yakisikli cocuksun, bak pufur pufur, yasasin keller.


Telefon caldi, cocuklarin yerini ogrendim. Ekmek posetini astigi yerden alan dostum "Haydi gorusuruz" diyerek uzaklasti. Belki bir daha, Odakule'de...