Memo gibi değil gibi

Memo Tembelcizer'i yillardir takip ediyorum. Olmadik mekanlarda kendisine rastlamam ve onu uzun yillar Cengiz Üstün sanmam (Bülent Üstün'ün agabeyi) apayri bir durum. Yani su Park Orman'daki sanirim jb partisinde sabah 05 sulari, memo'nun kafa matiz fotolari vardi ucan diskin icinde. Bir gün kendisine yollarim o halini diye sakliyordum. Her daim sarhos ve ayikken bile bir anda sarhoslasacakmis gibi duran bir ahval. Siirleri ayik kafa ile yazdigini dusunmuyorum zaten, "güzel kafa" yaratim sürecini hizlandirir.

Lakin Memo'nun gökte de yerde de aramazken ortaya cikmasi. Ki kaybolmamisti. Fikfik edebiyatinda aslan marka Memo. Karikatür gibi, degil gibi...


su tuttugum fik degil sanki balyoz
ensesi damar damar kendisi boz
seytan diyor vur duvara gümbürdet
kullanilmamaktan tutmasin fik toz

fikim kalkar donda, baka rkenardan
sallarim dansöz gibi kirar gerdan
yilan gibi bir süzülse damlardan
sevincten otecek sanki bir horoz

asik memo, titre de kendine gel
damin önünde elbette yok engel
amma sokma, sivazla disari gel
fikisme, hep cek otuz bir, ezber boz