sore throat

agri tam olarak kafamda degil, bogazimda, dügümleri cozemiyorum cunku: hic bu kadar sefile kosan bir finansal durum icine dusmemistim. "a a fakir" dedi. artik ortak girgir algisi sanirim alinganliktan anlama duzeyine dogru ilerliyor bende. gelisiyorum gibi, gelistikce de serpiliyorum, zivanadan ciktigim da oluyor sabahin körlerinde, olsun ama "böyle iyi". dün butun haftanin agirligini uzerine alan bir fuetbol macinda olan bitene anlam vermeye calismadim. devre arasinda koridorda suzgun bakislarla bana dogru gelen sevdigim spor yazari G'ye "satacaksin bu pezevenklerin hepsini, baska cozumu yok bu isin" diye haykirdim elimi kafama dirsegimi o neden egri durdugunu anlamadigim tablalara yaslanirken. satacaksin da cozum o mu olacak o an bilemedim, fuetbol'da vefaya semt olarak bakmak disinda da kaygilarimiz olan insanlar olaraktan. ama hic kabullenemiyorsun karaktersiz, ruhsuz, silik bir oyunu. ne yenilmenin derdindesin, ne de bir kac zamandir sikistirilmis ve dun patlayan o guruhun aynasizlarla olan dalasi kafanda sorulara gark ediyor seni. bagisiklik kazanilmis gibi bir hava var. ölüm marsi sesleri geliyor, cenaze kalkiyor ama kimin cenazesi. perde inerken, bir kac adam metin oktay'in sizlayan kemiklerine krem surercesine rakip tribün onlerine spartalilar gibi gidiyorlar. stadi herkes terkedene kadar tac cizgisine yakin bir yerde dolaniyorum. sonra dakika 60'da baslayan "mactan sonra Güler'e" cagrisi icin bir taksiye kosuyorum. atm'lerin kazik attigi bana strofor'dan yadigar bir 10 lira var: "böyle iyi"

bogazimda birsey var, yutkunurken aciyor.

(by Eggybird@Flickr)