skip to main |
skip to sidebar
Doldurmadigin muddetce icini, senden baska doldurmayan olmamasi da pek ala namumkunken icini, ici bos kalir. O halde doldurmak ve doldurmamak ayriminda hersey bir yanilsamadan ibarettir. Doldurdugunda doldurmadiginin, doldurmadiginda doldurabilirliginin gorulebilir, ayirt edilebilir, farkedilebilir bir yani yoktur. Mana, sende biter sende baslar. O halde tek mana aslinda variyla yoguyla sen'sindir. Pek tabi ki yanilsamanin birebir kendisi sensindir. Sen sadece bir yanilsamasin, kah digerlerine göre, kah kendine göre. Tamam da o zaman gerçek ne? Gercek aslinda bir yanilsamadir. Gercek yoktur, koca bir yalandir...
Gerçek henüz varolmadi!
ah, nerde benim altından avaze sesim!
yankısı bir duvara gömülmüş testide kaldı
avaze sesim!
Posts
1 comments:
Canım acıyorsa gerçektir, canım eğleniyorsa zaman tüketmektir.
Mungan'ın bunu çözmesi uzak ihtimal, burada bizi "gerçekten" gerçek bir yaşam sarmalıyor, oysa düşsel bir uğraşı yanılsamanın -elbet gerekli ve güzel bir yanılsama- ta kendisidir.
Post a Comment